(மூன்றாம் பாகத்தின் தொடர்ச்சி)
போக பூமிக்கு புறப்படுதல்:
பிறநாடு போதற்கு நிதி சேகரிக்கவேண்டுமென்று சிஷ்யர்கள் விரைந்து வெளியே
கிளம்பிப் போனார்கள். ஒரு சிலர் மைசூர், ராமநாதபுரம், ஐதராபாத் முதலிய
சமஸ்தானங்களுக்குப் போய் பொருள் திரட்டியெடுத்து வந்தனர். சென்னையில் சேகரித்த
தொகை உட்பட பிரயாணத்துக்கு வேண்டிய ரூபாய் முழுதும் 2, 3 வாரங்களில்
சேர்ந்துவிட்டது. பம்பாயிலிருந்து கப்பல் ஏறிப் போகவேண்டுமென்று
தீர்மானிக்கப்பட்டது. இத்தனை நாள் மூட்டை முடிச்சு ஒன்றும் இல்லாது யதேச்சையாய்த்
திரிந்தவருக்கு பட்டாடைகள், பெட்டிகள், படுக்கை முதலியன தயாரிக்கப்பட்டன.
போகபூமியில் இருப்பவர்களுக்கு யோகத்தைப் பற்றிய செய்தி சொல்ல வேண்டியிருந்தமையால்
சுவாமிகள் இத்தகைய வெளியாடம்பரங்களுக்கு உட்பட வேண்டியிருந்தது. 1893ஆம் ஆண்டு மே
மாதம், 31ஆம் தேதி “பெனின்சுலார்” என்ற பெயர் படைத்த கப்பலேறி அமெரிக்கா நோக்கி
பயணமானார்.
ஹாங்காங்:
கொழும்பு, பினாங்கு, சிங்கப்பூர் துறைமுகங்களில் கப்பல் நின்றபோது அவ்வூர்களை
விரைந்து சென்று பார்த்து வந்தார். சீனத்தில் ஹாங்காங்கில் கப்பல் 3 நாட்கள்
நிற்கவேண்டியிருந்தது. உள்நாட்டில் இருந்த ஒரு பௌத்த மடாலயம் ஒன்றை சுவாமிகள்
பார்வையிட்டு வரலாமென்று சகபிரயாணிகளான ஜெர்மானியர்களுடன் புறப்பட்டார். ஆலயத்தில்
சீன சந்நியாசிகள் அனுமதிக்கமாட்டார்கள் என்று வழி காட்டினவன் தடை சொன்னான்.
இருப்பினும் கோயிலை நோக்கிச் சென்றனர். எதிர்பார்த்தது போல சீனர்கள்
கோபாவேசத்துடன் தடிகளைத் தூக்கிக்கொண்டு ஓடிவந்ததைக் கண்ட சகபிரயாணிகள் ஓட்டம்
பிடித்தனர். சுவாமிகள் மட்டும் ஆசிர்வதிப்பவர் போல் வலது கையை மட்டும் தூக்கி
நின்றுகொண்டு “ஹிந்துயோகி” என்றார். யோகி என்ற வார்த்தை அக்கணமே அவர்களது
முகக்குறியை மாற்றிவிட்டது. சீனர்கள் கோயிலினுள் சுவாமிகளை அழைத்துச் சென்று
அனைத்தையும் காட்டினார்கள். சம்ஸ்க்ருத நூல்கள் பல பழைய ஏடுகளில் எழுதி
வைக்கப்பட்டிருந்ததைப் பார்த்த சுவாமிகள்
ஆச்சரியப்பட்டார். இந்தியாவிலிருந்து பரவின புத்த மதம் தான் இதற்குக் காரணமென்று
சுவாமிகள் கருதினார்.
அமெரிக்கா அடைதல்:
பெனின்சுலார் கப்பலானது ஜப்பான் தேசத்துக்குப் போயிற்று. அழகு, ஆக்கம், ஊக்கம்
வாய்க்கப்பெற்று, அதிவேகமாய் முன்னேற்றமடைந்து வருகின்ற ஜப்பானைப் பார்த்துவிட்டு,
சுவாமிகள் பசிபிக் மகாசமுத்திரத்தியக் கடந்து அமெரிக்கா போய்ச் சேர்ந்தார்.
மேற்குக் கரையில் வான்கூவர் என்ற துறைமுகத்தில் கப்பலினின்று இறங்கி சுவாமிகள்
மூன்று நாள் பயணம் செய்து சிகாகோ நகர் போய் சேர்ந்தார்.
சிகாகோ நகரம்:
அமெரிக்க நாட்டுப் பழக்க வழக்கங்கள் ஒன்றும் தெரிந்திராத சுவாமிகள் கும்பலும்
குழப்பமும் நிறைந்திருந்த அந்த பிரமாண்டமான சிகாகோ ரயில்வே ஸ்டேஷனிலிருந்து
எவ்வாறு எங்கே செல்வது என்று ஒன்றும் தெரியாது திகைத்திருந்தார். இராஜமாளிகை
போன்று காணப்பட்ட ஒரு ஹோட்டலில் போய் இறங்கினார். தமக்கான அறையினுள் சென்றதும்
அவர் நெடுநேரம் நிஷ்டைபுரிந்து மனோசாந்தி பெற்றார். சுமார் 10, 12 நாட்கள் அந்நகரில் நிகழ்ந்த உலகக் கண்காட்சி
சாலைக்குப் போய் வந்தார்.
இடர்பாடுகள்:
தாம் நாடி வந்த முக்கிய காரியம் பலிதமாகுமா என்னும் ஐயம் எழுந்தது.
இந்தியாவில் கூடுகின்ற சத்சங்கங்கள் போன்றதல்ல இது. ஒரு மதத்தின் பிரதிநிதியாக
இன்னவரை அனுப்புகிறோம் என்று அந்நாட்டு மக்கள் முன்னதாகவே விண்ணப்பித்து
மகாசபையின் அனுமதி பெற்றிருக்க வேண்டும். ஆனால் சுவாமி விவேகானந்தரோ அல்லது அவரை
அனுப்பி வைத்த சென்னை மாணவர்களுக்கோ இத்தகைய உலக நடைமுறை பற்றி ஒன்றும்
அறியாதவர்கள்.
மகாசபை கூடுவதற்கு இன்னும் ஏழு வாரங்கள் இருந்தன. சிறிது முன்னதாகவே இவர்
அமெரிக்காவுக்கு வந்துவிட்டார். கையிலிருந்த பணமோ அதிவேகமாய் செலவாகி வந்தது. அந்த
நாட்டு வழக்கத்துக்கு விபரீதமான உடை தரிந்திருந்த இவரை வீதியில் கண்டவர்களெல்லாம்
எள்ளி நகையாடினார்கள்.
இறைவனது அருட்செயல்:
கையிலிருந்த பணத்தில் பெரும்பகுதி சிகாகோ நகரில் செலவாகிவிடவே, சிக்கனமான
வாழ்வுக்குப் பொருந்திய இடமாகிய பாஸ்டனுக்குப் புறப்பட்டார். பிரயாணம் செய்து
கொண்டிருக்கையில் ரயில் வண்டியில் இவரோடு பேசிக்கொண்டு வந்த மாது ஒருத்தி இவரைத்
தன் வீட்டில் விருந்தினராய் கொஞ்சநாளைக்கு அமரும்படி அழைத்தாள். விபரீதமான இந்த
மானிடரைத் தன் நண்பர்களுக்கு வேடிக்கை காட்ட வேண்டுமென்பது அக்கிழவியின் நோக்கம்!
எப்படியாவது பணம் செலவில்லாது காலம் போக்க வேண்டுமென்பது சுவாமிகளது கருத்து!
இருவர் நோக்கமும் பலிதமாயிற்று.
இவரை வேடிக்கை பார்க்க வந்தவர்களுள் அமெரிக்காவெங்கும் பெயர் பெற்றிருந்த
ஆசிரியர் ஜே.எச்.ரைட் என்பாரும் ஒருவர். சுவாமிகளுடன் சிறிது நேரம் உடையாடினதும்
அவரது மகிமையை ஆசிரியர் அறிந்துகொண்டார். “பெரியோய்! சர்வமத மகாசபையில் ஹிந்து மதத்தைப்பற்றி நீவிர்
அவசியம் உபந்நியாசம் செய்ய வேண்டும்” என்றார் அவர். “நீவிர் இன்றைக்கே சிகாகோ
நகருக்கு புறப்படும்! வேண்டிய ஏற்பாடுகளை நான் செய்து வைக்கிறேன்” என்று
ஆர்வத்துடன் பேசினார் ஆசிரியர் ஜே.எச். ரைட்.
பேரறிஞராகிய ஆசிரியர் ஜே.எச். ரைட் சர்வமத மகாசபையை நிர்வகிக்கும்
பெரியார்களுள் செல்வாக்கு மிகப்படைத்தவர். அவர் அச்சபைத் தலைவருக்கு எழுதின
சிபாரிசுக் கடிதத்தில் பல
அடைமொழிகளுக்கிடையே, “நமது ஆசிரியர்கள் எல்லோரும் ஒன்று திரண்டு நின்றாலும்
கல்வியில் இப்பெரியாருக்கு ஒப்பாகமாட்டார்கள்” என்று வரைந்திருந்தார். சுவாமிகள்
கையில் போதிய அளவு பனமில்லாதிருப்பதை தெரிந்து ரயில் பயணச் சீட்டும்
வாங்கிக்கொடுத்து அவரை சிகாகோவுக்கு அனுப்பி வைத்தார்.
சோதனைக் காலம் நிறைவுறுதல்:
சிகாகோ நகருக்கு சுவாமி விவேகானந்தர் வந்து சேர்ந்தது இரவு நேரம். விதி
வசத்தால் சேர வேண்டிய இடத்தின் விலாசத்தை இழந்துவிட்டார். பிரயாண களைப்பால் காலையில்
பார்த்துக்கொள்ளலாம் என்றெண்ணி ஸ்டேஷனில் தங்கிவிட்டார். சொற்ப நாட்களில்
அமெரிக்காவையே ஆட்டி வைக்கப்போகிறவர் நீண்ட பெட்டியின்மீது படுத்துக்கிடந்தார்.
மறுநாள் காலையில் தாம் சேரவேண்டிய இடத்தை நாடி மாளிகைகள் நிறைந்த வீதிகளில்
கால்நடையாக விசாரித்துக்கொண்டே போனார். வீடுதோறும் சந்திக்க வேண்டியவரை பெயரைச்
சொல்லி விசாரித்தார். சிலர் சிரித்தனர்; வேடிக்கை செய்தனர்; சீறி விழுந்தனர்;
சினந்து கர்ஜித்தனர்; சிலர் இன்சொல் கூறினர். யதேச்சையாக இவர் மீது அனுதாபம்
காட்டிய சீமாட்டி ஒருத்தியால் சேரவேண்டிய இடத்துக்கு அழைத்துச் செல்லப்பட்டார்.
அங்கு மகாசபை நிர்வாகிகளும் சிபார்சுக் கடிதத்தைப் பார்த்துவிட்டு சுவாமிகளையும்
ஓர் உபந்நியாசகராக ஏற்றுக்கொண்டு இடவசதி, போஜன வசதி செய்து வைத்தனர்.
சிகாகோ சர்வமத மகாசபை:
சிகாகோ நகரில் நிகழ்ந்த கண்காட்சியை ஒட்டியே உலகின்கண் உள்ள எல்லா மதங்களையும்
சீர்தூக்கிப் பார்த்து, அவைகளின் மேன்மைகளை ஆராயவேண்டுமென்ற பரந்த நோக்கத்துடன்
சர்வமத மகாசபையானது நடாத்தப்பட்டது. அதற்காக எல்லா தேசங்களிலிருந்தும் அனைத்து
சமயங்களுக்கும், கொள்கைகளுக்கும் உரிய பிரதிநிதிகள் வரவழைக்கப்பட்டிருந்தனர்.
1893ஆம் ஆண்டு செப்டம்பர் மாதம் 11ஆம் நாள் காலை பத்து மணிக்கு இம்மகாசபை
துவக்கப்பட்டது. எல்லா மதங்களின் மாண்புகளையும் கேட்டறிய விரும்பிய பேரறிஞர்கள்
சுமார் பத்தாயிரம் பேர் ‘கொலம்பியன் ஹால்’ என்ற மண்டபத்தினுள் கூடியிருந்தனர்.
அவைத் தலைவர் அந்த மகாசபையின்
உயர்நோக்கத்தைப் பற்றி அழகிய முன்னுரையொன்று பகர்ந்தான பின்பு,
உபந்நியாசகர்களை ஒருவர் பின் ஒருவராகச் சபைக்கு அறிமுகம் செய்து வைத்தார். தமது
முறையும் வருவதிய அறிந்து ஸ்ரீமத் விவேகானந்த சுவாமிகள் உடல் துடித்தது;
நாவுலர்ந்தது. இந்தத் திருக்கூட்டம் தேர்ச்சி பெற்ற பிரசங்கிகளையும் திகைத்திடச்
செய்யவல்லது. சுவாமிகள் அம்பாள் சரஸ்வதியையும், தமது குருநாதரையும் நினைந்து
பரவசமடைந்துவிட்டார். ரிஷியின் தவவலிமை ஈண்டு திகழலாயிற்று. ஆசனத்திருந்து
எழுந்திருந்து மேடையின் முன் வந்து நின்ற மகிமையே சபையோரது உள்ளத்தை ஒருவாறு
கவர்ந்துவிட்டது. கம்பீரத்தொனியில், “அமெரிக்க நாட்டுச் சகோதரி, சகோதரர்களே”
என்றார். மேலும் அவரைப் பேசவிடாது தடுத்து, இடியிடித்தாற்போல் கரகோஷம்
முழங்கிற்று. காரணம் வேறொன்றுமல்ல; பேசியவர்கள் எல்லாம் “சீமான்களே! சீமாட்டிகளே!”
என்று துவங்கினர். ஆனால் உலகனைத்தையும் ஒரு குடும்பமாக பாராட்டியவர் நம் சுவாமி
ஒருவரே! சர்வமத மகாசபையின் நோக்கத்தையும் அக்கணத்திலேயே அவர் பூர்த்திபண்ணி வைத்தவரானார்.
அமெரிக்க தேசத்தை தமது இரண்டே வார்த்தைகளால் தமக்குச் சொந்தமாக்கிக் கொண்டார்.
(சுவாமிகள் நிகழ்த்திய “சிகாகோ பிரசங்கங்கள்” என்ற சுவாமி சித்பவானந்தரின்
நூலை வாசித்துப் பாருங்கள். அதில் ஹிந்து மதத்தின் அடிப்படைத் தத்துவங்கள் நன்கு
விளங்கும்.)
சுவாமிகளின் புகழ்:
ஒரே நாளில் சுவாமிகளின் புகழ் நாடெங்கும் பரவுவதாயிற்று. பத்திரிக்கைகள்
இவரைப் புகழ்ந்து போற்றியதற்கு ஓரளவில்லை. மகாசபை நடந்து வந்த நாட்களில்
உபந்நியாசங்கள் எல்லாரும் பேசியான பின்பு விவேகானந்த சுவாமிகள் முடிவுரையாக ஏதாவது
பேசுவார் என்றால் மட்டும் ஜனங்கள் மண்டபத்தில் நெடுநேரம் காத்திருப்பார்கள்.
சிகாகோ நகரில் வீதிகளில் காட்சிக்கு வைக்கப்பட்ட புகழ்பெற்ற புகைப்படங்கள்: (September 11- 27, 1893).
புகைப்படத்தில் சுவாமிகளின் கையெழுத்தில் எழுதப்பட்ட வாசகம்:
'one infinite pure and
holy - beyond thought beyond qualities I bow down to thee'.
|
புகைப்படத்தில் சுவாமிகளால் எழுதப்பட்ட வாசகம்:
'Thou art the father the lord the mother the
husband and love '.
வீதிகளின் முக்கிய இடங்களில் சுவாமிகளின் திருவுருவப்படங்கள்
மாட்டப்பட்டிருந்தன. எண்ணிறந்த ஜனங்கள் இவரைக் காண சூழ்ந்தனர். தமது வீடுகளுக்கு
அதிதியாக சுவாமிகளை அழைத்துச் செல்ல கோடீசுவரர்கள் முன் வந்தனர். செல்வம்
படையாதவர்கள் தங்களால் இயன்ற உபசாரம் செய்ய விரும்பினர். நாவிதர்கள் 2, 3 பேர்
இவருக்கு க்ஷவரம் செய்துவைப்பதைத் தங்கள் கைங்கரியமாக ஏற்றுக்கொள்ளும்படி வேண்டினர்.
சாமானிய மனிதன் ஒருவனாயின் இவ்வளவு பெருமிதமாக வந்த பேரும் புகழும் அவனைத்
தலைகீழாக புரளச் செய்திருக்குமன்றோ?
புல்லிய செயல்கள்:
சுவாமிகள் அமெரிக்காவிலே எய்தியிருந்த ஒப்பற்ற மேன்மையைக் காணச்
சகியாதவர்களும் சிலர் இருந்தனர். சில கிறிஸ்தவ பாதிரிமார்கள், அன்னிபெசன்ட்
அம்மையாரின் பிரம்ம ஞான சபையினர், பிரம்ம சமாஜத்தினர் ஆகிய மூன்று
கூட்டத்தாருக்கும் இவர் ஓர் இடைஞ்சலாகவே காணப்பட்டார். தமது மதமே மேலானது என்று
நிரூபிக்க இயலாதது ஒருபுறமிருக்க, ஆன்மசக்தியும் தபோவலிமையும் பெற்ற இந்த
பரமாசாரியரின் முன்னிலையில் வெறும் வாசாஞானம் மக்களது மனதில் புகுந்து
திருப்தியூட்டுவது எங்ஙனம்? ஆதலால் இவர்கள் கொண்ட பொறாமைக்கு ஓரளவில்லை.
சுவாமிகளின் யோக சக்தி:
பல பட்டணங்களிலிருந்தும், நகரங்களிலிருந்தும் பரமபுருஷருக்கு அழைப்புக்
கடிதங்கள் வந்து குவிந்தன. உபந்நியாசங்கள் வாயிலாக மாந்தருக்கு நல்லறிவு புகட்ட
அழைப்புகளுக்கு இணங்கி சுற்றுப் பிரயாணம் பண்ணினார். அரும்பெரும் விஷயங்களை
எடுத்துக்கூறி முடித்த பின்பு, நாளை எதைப்பற்றி போதிப்பது என்ற தீர்மானம் ஏதும்
இல்லாதவராய் சயனிக்கச் செல்வார். யோக நித்திரையில் துய்த்திருக்கும் தருணத்தில்
தாம் முன்னர் எப்பொழுதும் கேட்டிராத விஷயங்கள் பல அவர் காதில் விழும்; இரவில்
கேட்டறிந்த விஷயங்களை மறுநாள் ஜனங்களுக்குக் கூறுவார். இத்தகைய யோக சக்தியானது
ஆன்மபரிபாகம் அடைந்துள்ள ஆன்றோர்களுக்குத் தானாக வந்து வாய்க்கிறது.
தாய் நாட்டினரின் மகிழ்ச்சிப் பெருக்கு:
விவேகானந்தர் வெளிநாட்டில் எய்தி வந்த வெற்றியின் செய்தி தாய் நாட்டிற்கும்
எட்டிற்று. இந்தியாவில் பத்திரிக்கைகள் பல இவரை புகழ்ந்து எழுதலாயின. சர்வமத
மகாசபையில் ஜயபேரிகை கொட்டிய தங்களுடைய இளம் வீரரைப்பற்றி பெருமை பாராட்டினார்கள்.
சுவாமிகளை வாழ்த்துவதற்கும், அவரை வரவேற்ற அமெரிக்காவுக்கும் ஆசிமொழி கூறியனுப்ப
சென்னை, கல்கத்தா நகரங்களில் மாநாடுகள் பல கூடின.
ஆயிரம் தீவுச்சோலை:
ஆயிரக்கணக்கானபேர் கூடித் தமது பிரசங்கத்தைக் கேட்டபின் அவர்கள்
கைக்கொட்டிவிட்டுத் தம் போக்கில் போவது தர்ம ஸ்தாபனமாகாது என்று சுவாமிகள்
எண்ணினார். வாழ்வின் நோக்கத்தை அறிந்து, நெறிவழுவாது வாழவல்ல உத்தமர்களாலேயே தமது
இலட்சியம் நிறைவேறுமென அறிந்திருந்த சுவாமிகள், தமக்கு உகந்த சிஷ்யர்களைத்
தேடியெடுப்பதில் கருத்துடையவராய் இருந்தார்.
ஆங்காங்கு அறிஞர்கள் சிலர் இவரை வந்து அணுகலாயினர். அத்தகையோரை ஒன்று திரட்டி
மரத்தடியிலோ, ஓர் இடத்திலோ தரையின்மீது அமர்ந்திருந்து வேதாந்த பாடம் புகட்டினார்.
தியானம், யோகப்பயிற்சி அனுஷ்டானங்களை சிஷ்யர்கள் கற்று வரலானார்கள்.
அமெரிக்காவில் சிஷ்யர்களுக்கு ஆத்மசாதனம் கற்பித்து வந்த இடங்களில் முக்கியமான
இடம் “ஆயிரம் தீவுச்சோலை” என்பதாம். செயின்ட் லாரன்ஸ் நதியினுள் இருக்கும்
எண்ணிறந்த தீவுகளில் இதுவும் ஒன்று. இந்த தீவில் இருந்த அழகான வீடு சிஷ்யர்
ஒருவருக்கு சொந்தம். 1895ஆம் ஆண்டின் கோடையில் ஏழு வார கால பாரமார்த்திக பாடம்
புகட்ட அந்த வீடு உதவுவதாயிற்று. அது அருள் நிறைந்த ஆசிரமமாக மாறிவிட்டது. சுமார்
300 மைல்களுக்கு அப்பால் இருந்தும் சிஷ்யர்கள் வந்து சேர்ந்தார்கள். கிறிஸ்துநாதரை
12 சிஷ்யர்கள் பின் தொடர்ந்தது போன்று சுவாமிகள்பால் 12 பேர் வந்தடைந்ததும்
குறிப்பிடத்தக்கது. 12 பேருக்கும் மந்திரதீட்சை கொடுத்தார். அதில் பிரம்மச்சரியம்
அனுஷ்டிப்பதாக 5 பேர் விரதம் பூண்டனர். 2 பேர் சந்நியாச ஆஸ்ரமம் ஏற்றனர். பைபிள்,
வேதாந்த சூத்திரம், யோக சூத்திரம், பகவத்கீதை, உபநிஷதம் போன்ற நூல்களையெல்லாம்
கற்பித்து வந்தார். (ஆயிரம் தீவுச்சோலையில் சுவாமி விவேகானந்தர் நிகழ்த்திய
பாரமார்த்திகப் போதனைகளெல்லாம் “விவேகானந்த உபநிஷதம்” என்னும் தலைப்பில் சுவாமி
சித்பவானந்தர் வெளியிட்டுள்ளார்.)
இங்கிலாந்து விஜயம்:
வேதாந்தத்தின் உட்பொருளை அமெரிக்கர்களுக்கு மட்டும் புகட்டினால் போதாது;
இங்கிலாந்தில் வழங்கப்பெற்று ஆங்கிலேயர்கள் மனம் திரும்பவேண்டுமென்று சுவாமிகள்
பலமுறை சிந்தித்தார். லண்டன் மாநகருக்கு விஜயம் செய்யவேண்டுமென்று கடிதங்கள்
வரலாயின. அவர்களது வேண்டுகோளுக்கிணங்கி ஆயிரந்தீவுச் சோலையிலிருந்து நியுயார்க்
நகரம் வந்து கப்பலேறி ஐரோப்பா புறப்பட்டார்.
லண்டன் 1895
|
சுவாமிகள் முதன்முதலாக பாரிஸ் நகரை அடைந்தார். அறிஞர்கள் பலருக்கு அறிமுகம் ஆன
பின்பு லண்டன் நகருக்குப் போய்ச் சேர்ந்தார். குரு சிஷ்ய முறையில் போதித்தும்,
பெருஞ் ஜனத்திரளுக்கெதிரே பிரசங்கம் செய்து வேதாந்தத்தின் கருத்துக்களை
ஆங்கிலேயர்களது மனதில் பதியும்படி செய்து வந்தர். சுவாமிகளின் ஆங்கில சிஷ்யர்கள்,
சகோதரி நிவேதிதை இதுபோழ்துதான் வந்து அணுகினர்.
நியூயார்க் வேதாந்த சங்கம்:
இங்கிலாந்திலிருந்து திரும்பவும் அமெரிக்கா நகரங்களுக்கு சென்று
உபந்நியாசங்கள் பல செய்தார். இந்த முறை மேல்நாட்டில் சுவாமிகள் திரட்டியெடுத்த
சந்நியாசிகள் கிருபானந்தர், அபயானந்தர், யோகானந்தர் என்னும் மூவர். நியூயார்க்
நகரத்திலே வேதாந்த சங்கமொன்று ஸ்தாபித்து அதற்கு ஆசாரியராக கிருபானந்தரை சுவாமிகள்
அமர்ந்திருக்கப் பண்ணினார்.
முக்கியமான பிரசங்கங்கள்:
1896வது ஆண்டு ஏப்ரல் மாதம் லண்டன் நகரில் இரண்டாம் முறை விஜயம் செய்தார்.
சிஷ்யர்களும், நண்பர்களும் ஆர்வத்துடன் அவரை வரவேற்றனர். சாதாரணமாக எங்கும்
நடைபெறும் சத்-காலக்ஷேபம் போன்றது அல்ல அவரது பிரசங்கம். உபந்நியாசம் பண்ணும்போது
உடலை மறந்து பரவசநிலையை எய்திவிடுவார். லண்டன் நகரில் நிகழ்த்திய உபந்நியாசங்களிற்
பெரும்பகுதி பக்தியோகம், ஞானயோகம் என்னும் இரண்டு நூல்களில் அடங்கப்
பெற்றிருக்கின்றன.
ஸ்விட்சர்லாந்து:
ஐரோப்பாவில் திகழும் ஸ்விட்சர்லாந்து நாட்டுக்கு சிஷ்யர்களுடன் ஒரு சிறு
கூட்டமாக சுவாமிகள் ஓய்வுக்காக புறப்பட்டார். பனிக்கட்டி உறைந்துள்ள ஆல்ப்ஸ்
மலையில் ஆனந்தமாய் உலவினார். இந்த இடம் இமாலய பரவதத்தை திரும்பவும் ஞாபகமூட்டியது.
ஜெர்மன்:
ஜெர்மனியின் தலைநகரமாகிய பெர்லின் நகரில் பால்தாசன் என்ற மேதாவி வாழ்ந்து
வந்தார். சம்ஸ்க்ருதத்தில் பாண்டித்தியம் பெற்றவர். இந்தியா முழுதும் சுற்றிப்
பார்த்து பின்பு நாகரிகத்தைப் போற்றியவர் அவர். விவேகானந்தரது வரலாற்றை கேள்வியால்
அறிந்திருந்தார். பால்தாசன் சுவாமிகளுக்கு அழைப்பு விடுத்திருந்தார். அன்புக்கு
இணங்கி சிஷ்யர்களுடன் பால்தாசனுடன் சில நாட்கள் சுவாமிகள் இருந்தார்.
மாக்ஸ்முல்லரைச் சந்தித்தல்:
சுவாமிகள் ஜெர்மனியிலிருந்து இங்கிலாந்து வந்தார். இங்கிலாந்தில் ஆக்ஸ்போர்டு
பல்கலைக்கழகத்தில் மாக்ஸ்முல்லர் என்ற சம்ஸ்கிருத மகாபண்டிதர் இருந்தார்.
இக்காலத்தில் வேத்த்துக்கு அழிவு வாராது காப்பாற்றியவர் மகரிஷி மாக்ஸ்முல்லர்
என்பது உலகறிந்த விஷயம். நாற்பது ஆண்டு காலம் ஆராய்ச்சி செய்து, பனையோலை ஏட்டுப்
பிரதிகளில் கிடந்த வேதங்களை ஒழுங்குபடுத்தி, பிழை திருத்தி, ஆங்கில
மொழிபெயர்ப்புடன் புத்தகங்களை வெளியிட மாக்ஸ் முல்லர் போன்ற வெளிநாட்டவருக்கு
எவ்வளவு பிரயத்தனம் ஆகுமென்பது சொல்லாமலே விளங்கும்.
ஸ்ரீ ராமகிருஷ்ண பரமஹம்சரது வரலாற்றை ஒரு சிறு நூலாக மாக்ஸ்முல்லர்
இயற்றியிருக்கிறார். அவரை காண வேண்டுமென்று ஆக்ஸ்போர்ட் சென்றார், சுவாமிகள்.
வேதம், அதன் பிறப்பிடமாகிய பரத கண்டம் பற்றிய நீண்ட பேச்சுக்கிடையில்
பரமஹம்சரைப் பற்றிய பேச்சு வந்தபோது இந்தியாவில் பரமஹம்சரை அநேகர் ஓர் அவதார
புருஷராக வணங்குகின்றார்கள் என்று சுவாமிகள் சொன்னார். “அவரை அல்லாது வேறு
யாரைத்தான் அங்ஙனம் வணங்குவது?” என்றார் மாக்ஸ்முல்லர்.
இங்கிலாந்து சிஷ்யர்கள்:
1.சுவாமிகளிடம்
சரணாகதி அடைந்தவர்களுள் சேவியர் தம்பதிகள் குறிப்பிடத்தக்கவர்கள். தமது வீடு,
சொத்து யாவையும் விற்று நிதி திரட்டி குருவாகிய விவேகான்ந்தரிடம் கொடுத்து
இந்தியாவுக்கு வர தயாரானார்கள். இவர்கள் கொடுத்த நிதியைக்கொண்டு இமாலய பர்வத்தில்
மாயாவதி ஆசிரமம் நிறுவப்பெற்றது.
J.J. Goodwin |
2. ஜே.ஜே.
குட்வின் மற்றொரு முக்கியமான சிஷ்யர். சுவாமிகளது நிழல் போன்றிருந்து பணிவிடைகள்
புரிந்து வந்தார். சுவாமிகளின் உபந்நியாசங்களையெல்லாம் சுருக்கெழுத்தில்(Shorthand) குறித்து வைத்து புத்தகமாக வெளியாகும்படி செய்தவர்
இவரேயாம்.
3. அடுத்து,
பாரதத்தாயின் திருப்பணிக்காகவே நிவேதனம் செய்யப்பட்டவள் சகோதரி நிவேதிதை.
மார்க்ரெட் நோபில் என்பது இவரது இயற்பெயர். இவர் எழுதிய இரண்டு புத்தகங்களை இங்கு
ஈண்டு குறிப்பிடலாம். ஒன்று இந்திய சமுதாய அமைப்பு(The
Web of Indian Life). மற்றொன்று எனது குருநாதரை நான்
அறிந்துகொண்டவிதம்(The Master as I saw him) என்பது
மற்றொன்று. இரண்டாவது நூல் விவேகானந்தரை நன்கு விளக்கும். சுவாமி விவேகானந்தரின்
சிஷ்யர்களுள் சகோதரி நிவேதிதைக்கு முதல் ஸ்தானம் கொடுப்பது பொருந்தும்.
சகோதரி நிவேதிதை |
1896ஆம் ஆண்டின் இறுதியில் தாய் நாட்டுக்குத் திரும்பி வரவேண்டியது
அவசியமாயிற்று. சிஷ்யர்கள் மூவரை அழைத்துக்கொண்டு ரயிலில் ரோமாபுரிக்கு சென்று
நேபிள்ஸ் துறைமுகம் சென்று கப்பலேறி இலங்கைத் தீவை நோக்கிப் பிரயாணமானார்.
புகைப்படங்கள்:
சிகாகோவில் எடுக்கப்பட்டவை September 1893
சிகாகோவில் எடுக்கப்பட்டவை September 1893
புகைப்படத்தில் சுவாமிகளால் எழுதப்பட்ட வாசகம்:
'Thou art the only treasure in this
world'.
|
புகைப்படத்தில் சுவாமிகளால் எழுதப்பட்ட வாசகம்:
'equality in all beings this is the sign
of the free'
|
புகைப்படத்தில் சுவாமிகளால் எழுதப்பட்ட வாசகம்:
'Virtue is the only friend that follows
us beyond the grave. Everything else ends with death.'
லண்டனில் எடுக்கப்பட்டவை 1896
|
(இதன் தொடர்ச்சி 02.07.2012, திங்கட்கிழமை அன்று காணலாம்)
No comments:
Post a Comment